ആകാശം ഉണങ്ങിക്കിടപ്പാണ്
പുറങ്കോലായില്‍ കൈ പിണച്ച് വെച്ചു ഒരു പെണ് കിടത്തം
കിടന്നപ്പോള്‍ തോന്നിയത് അങ്ങനെയാണ്.
പെണ് കിടത്തം എന്നാല്‍ കാലുകള്‍ പിണച്ച്
മാറില്‍ കൈകള്‍ പിണച്ച് ഒരു നേര്‍രേഖ പോലെ.
കുരിശില്‍ കിടന്നവന്റെ തല ചെരിച്ചുള്ള കിടത്തമല്ല
കരുണാപൂര്‍വ്വം ;
ഓ തെറ്റി നിസ്സഹായമായി വിടര്‍ത്തിയിട്ട കൈകളല്ല;

അപ്പോള്‍ പറഞ്ഞു വന്നയാകാശം ;
ആകാശം ചെരിഞ്ഞ് ചെരിഞ്ഞൊരു കുന്നായി
വെളുവെളുത്ത കുന്ന്‍
സങ്കടം- സന്തോഷം എന്നിങ്ങനെ മാറി മാറിയെഴുതിനോക്കി
വെളുപ്പിന്റെ വികാരച്ചെരിവുകള്‍.
ഒരു കരിങ്കാക്ക കുറുകെ പറന്നതോടെ
വെളുത്ത കുന്നു തവിട് പൊടിയായി
അല്ല -തവിടില്ല ; വെറും വെളുത്ത പൊടിയായി

കനിവോടെ
അലിവോടെ
കനിവോടെ
അലിവോടെ

പിന്നെയാകാശം ഒരു ചായക്കോപ്പയില്‍ പ്രതിബിംബിച്ചു.
തണുതണുത്ത ഒരു ചായക്കോപ്പയില്‍